Distanzas
Anque teño unha atitude moi alonxada á súa na cuestión territorial e nacional no Estado español, a lucidez e sensibilidade de Antonio Muñóz Molina, que plasma nas súas novelas e naquela xa lendaria columna que publicaba no dominical de El País (e se cren que exaxero, tempo ao tempo. Chegará un día na que se fale delas coma hoxe o facemos de Julio Camba), fan del un dos meus referentes éticos e culturáis habituáis. Camiño a casa, viña cos cascos oíndo unha entrevista súa en Radio Sefarad, na cal pronuncia esta afortunada reflexión:
"(...) Eu creo que o mundo de despóis del 11 de Setembro parécese bastante ao que había antes, só que hai cousas que agora xa non se poden ocultar, e que hai sensacións que tiñan determinadas persoas ou deteminados países, de fraxilidade, que agora se universalizaron máis. É decir, a sensación dun cidadán israelí, de vivir no perigo constante, e real, dunha explosión dunha bomba, ou a sensación de fraxilidade ante un terrorismo que pode ter,.. que podería ter un cidadán español, e que era tan pouco compartida e tan pouco comprendida, fora de... porque hai unha cousa que,... sobre a que eu reflexionei moito nese momento, e que me sigue parecendo escandalosa; para os medios de información, o terrorista é o que actúa preto de ti. Cando se vai alonxando, convírtese nun loitador."
Na entrevista, realizada na cidade de Nova Iorque, ten cabida a vaga migratoria de xudeus que escabapan do Inferno, a literatura estadounidense da segunda metade do século XX que os descendentes desa vaga protagonizaron, así coma alusións ao bravo movemento sindicalista xudeu (daqueles socialistas que artellaban o movemento obreiro en idish, en plena Gran Mazán), e moito máis. Pero sobre todo, e na miña opinión eso é o máis interesante, fálase do gran debate do noso tempo; a loita entre as democracias e o fundamentalismo. E abórdao cunha (sinto repetirme) lucidez que, pola súa singularidade na preguiza intelectual que, ás veces, da a impresión que impera neste Ruedo Ibérico, é aínda máis luminosa.
A entrevista, media hora de conversa distendida, pode descargarse premendo aquí. Para pechar o post, outra frase para a despensa: "O nazismo triunfou non porque fora moi forte, senón porque as democracias non tiveron coraxe para exercer a súa propia forza."
[Máis: O porvir é longo, artigo de AMM sobre o a obra teatral San Xoán, de Max Aub; Sefarad, o libro no que o autor aborda o desamparo que viviron tantas persoas nos tempos da Shoah]
Nenhum comentário:
Postar um comentário