12 de abr. de 2008

Pausa

Por mor da acumulación de traballo, e tamén, anque en menor medida, por desconectar unha tempada, vou a deixar de actualizar o blogue con frecuencia ata o verán. Se alguén ten interese, recoméndolle que se sindiquen (a opción aparece na barra lateral) para evitar volver en van. Para calquera consulta, dúbida, ou suxerencia, poden porse en contacto comigo a través da direción julicheiro@gmail.com. Avisados quedan.

10 comentários:

Anônimo disse...

Pues le vamos a extrañar.

Im-Pulso disse...

Boas "vacacións blogueiras"; vía Bloglines enterareíme da súa volta. Unha aperta.

J. disse...

Saúdos, Felix, e ata a volta.

Colectivo GZ-Israel disse...

O mesmo digo. Felices vacacións blogueiras. Pero non deixes de visitar GZ-Israel

J. disse...

Descoida, estou liado pero para iso sempre hai tempo ;)

Anônimo disse...

¿Todo bien?
Que no decaiga, esperamos el regreso :)

Saludos

J. disse...

Todo bien, sólo que algo cansado. Un descanso, y a volver con más fuerza.

Anônimo disse...

Mágoa que nom podas comentar cousas como esta:

http://www.gara.net/azkenak/04/73665/es/Soldados-israelies-reconocen-que-tortura-es-algo-comun

Soldados israelíes reconocen que la tortura es algo "común"

Varios soldados isarelíes revelaron ayer que la tortura es una práctica "común" por parte del Ejército y los colonos israelíes contra los ciudadanos palestinos, al menos en la ciudad cisjordana de Hebrón.

Gaza

19/04/2008 11:10:00

JERUSALÉN-. "Todo el mundo aquí siente que están haciendo algo malo, al menos mis amigos creen que lo estamos haciendo", afirmó uno de los soldados cuyos testimonios aparecen recogidos en un informe de unas 100 páginas acerca de las prácticas de los militares que sirvieron en Hebrón el año pasado.

El documento fue publicado por una organización llamada "Romper el silencio" e incluye horribles descripciones aerca del comportamiento de las tropas israelíes contra los palestinos residentes en la localidad, además de las de cinco colonos.

"Hay un soldado realmente loco en mi unidad, y ama la tortura, una vez le cortó la mano a una persona", relata uno de los militares incluidos en el documento. "El soldado robó una cajetilla de tabaco al hombre, de repente, el árabe vino y comenzó a gritar, '¡Ladrones, ladrones, les he visto!'", añadió el soldado.

Después, siguió, el soldado comenzó a golpearlo, y se unieron los demás mientras el ciudadano palestino recibía una paliza brutal. "Entonces, el soldado cogió un cable de metal, cogió al árabe y comenzó a apretarlo" alrededor de su mano, continuó.

Cuando la mano se puso azul, el palestino comenzó a gritar "¡No puedo sentir mi mano!", indicó el militar. Al final, tuvieron que llevarle al hospital, y perdió la mano.

En otro caso, uno de los entrevistados relató como sus superiores robaron un fajo de billetes que encontraron en la casa de un ciudadano y después le amenazaron con matarle si contaba algo. "Era normal algo de saqueo, backgammon y cigarrillos, cualquier cosa", relató. "Cualquier cosa que nos gustase, algunos cogían regalos para sus novias de las tiendas", añadió.

Por su parte, otro de los soldados contó que se encontraban patrullando y vieron a un hombre en un taxi que parecía estar "escondiendo algo" y bajaron.

"Encontramos un cuchillo, le preguntamos: '¿Por qué el cuchillo?', y nos contestó: 'Es para mi padre, para cortar verduras''". Los soldados no le creyeron y comenzaron a golpearle. "Entonces, el resto de los chicos de la patrulla vieron la paliza, todo el mundo bajó, y le golpearon, realmente le golpearon", contó. "Le dieron con palos, en la cabeza, y uno de ellos comenzó a ahogarle, con las dos manos", añadió.

El chico tenía 17 o 18 años y comenzó a llamar a su madre, aún así, el soldado continuí estrangulándole hasta que perdió la consciencia.

MAR disse...

Te añoraremos, pero a veces ver las cosas con cierta distancia es lo más saludable. Empezaré,como enélope, una tela e iré tejiendo y destejiendo hasta que vuelvas. Así que date prisa que eso de tejer es aburrido. Un beso

J. disse...

Sempre podes tecer uns "patucos" ;). Ai, que ás veces faise cansado seguir o agotador Orinte Moi Próximo no día a día, e máis cando a vida real te absorve tan intensamente. Se che parece, mándame un correo, e así coméntoche máis polo miudo os pormenores deste lapso involuntario. E, de paso, fáloche sen o antifaz, que o anonimato é útil para expresarme, pero ineficaz para entablar contacto coa xente. Un bico.

Ao anónimo anterior, só decirlle que se eses feitos son reais, o único que podo facer é condear sen paliativos eses abusos inaceitables. Ás veces é necesario recurrir á violencia, pero a crueldade nunca está xustificada, e esa nova recolle uns feitos que (repito, no caso de ser certos) non podo senón condear. Se un soldado cometeu esa atrocidade, deberá ser xulgado por iso e pagar polo que fixo. Sen matices.