O comenzo dun debate?

Antes que nada, dúas cousas. Dunha banda, paréceme evidente que o Partido Popular non ten ningunha lexitimidade para erixirse en garante do laicismo do Estado. Pola outra, creo que a súa proposta de contrato de inmigración non é máis ca unha medida eleitoralista de tintes claramente xenófobos. A acatar as leis e a pagar os impostos é algo ao que os inmigrantes xa estan agora obrigados, e polo que respecta a respetar as costumes (as de quén?) e traballar activamente para integrarse, pode haber concepto xurídico máis indeterminado?.

Aclarado isto, esta última oferta eleitoral está a ter o efecto colateral positivo de que, tímidamente, o partido no Goberno e os seus medios afíns comenzan a abordar unha temática, a integración dos inmigrantes, á que durante moito tempo non se prestou a atención debida.

Anque dunha maneira tanxencial, e froito dunha atitude oportunista, paréceme sintomático de madurez que por fin se poidan ler artigos coma este que publicou El País. Por diferenciarse do discurso excluínte da dereita conservadora, e por un universalismo ben intencionado, anque un chisco simplista, tendeuse a crer que a integración dos inmigrantes nas sociedades de acollida era un proceso espontáneo, o cal, por desgraza, día a día se demostra que non é.

Dar o debate de cómo imos a asimilar á quenes veñen a Europa na procura dun futuro mellor é a única maneira de evitar que, tras unha inicial acollida acrítica, os salvadores da patria teñan terreo abonado para espallar as súa solucións salvíficas.

[Máis: artigo de Durán i Lleida sobre o veo, no cal aborda esta e outras cuestións sobre integración]