A masacre de Lisboa

Fai cincocentos anos, durante a Pascua do 1506, tivo lugar na cidade de Lisboa unha das maiores aberracións da Europa medieval, o progromo polo que se persigueu, violou, torturou e asasinou a entre duas mil e catro mil persoas acusadas de ser xudías, nos feitos que se coñecen coma a Masacre de Lisboa do 1506.

Nunha das páxinas máis negras da Historia de Portugal, o fanatismo relixioso dos cristiáns estalou cunha anédota máis ben curiosa. Parece ser que, nunha parroquia das aforas de Lisboa, un domingo a xente atopábase na misa rezando pola fin da peste e a sequía cando, de súpeto, aguén exclamou que o rostro do Cristo se iluminara. Era un milagre.

Un dos asistentes, un xudeu converso que se vira obrigado a aceitar o cristianismo, tratou de facerlles ver aos demáis que non fora máis que un brillo do sol que se reflectia na figura. A multitude perdeu os estribos e apaleouno ata matalo.

Dahí endiante, o delirio. Durante tres días, a Praza do Rossio encheuse de fogueiras onde eran queimados os xudeus conversos, incluídos mulleres, nenos e vellos. Por entón, atopábanse refuxiados en Portugal arredor de 93.000 xudeus que foran expulsados de España por non aceitar convertirse. Crian que en Portugal estarían a salvo, pero á vista dos acontecementos, moitos marcharon, xunto con outros xudeus portugueses, camiño de terras máis libres nas que poder instalarse, principalmente Holanda e Brasil.

A turba finalizou cando foi asasinado un escudeiro do rei, logo do cal o exército interviu para por fin aos desmandes. O rei, que se atopaba fora da cidade cando a masacre comenzou, non puido porlle coto á mesma ata logo deses tres días interminábeis.

Agora, cincocentos anos despóis, un grupo de portugueses están a xuntar firmas na rede para promover a contrución dun memorial en memoria desas vítimas. Se vostede quere contibuír a que esta fermosa inicativa chegue a bó porto, pode amosar o seu apoio firmando aquí.