Tantos raseiros coma fagan falla

1

A Comisión de Dereitos Humanos de Arabia Saudí (sic), un país donde segue vixente a escravitude, vai a instruirnos sobre a presunta islamofobia europea. A citada Comisión di que non hai que ligar terrorismo e Islam, e que hai que implementar leis para evitar que a poboación musulmana de Europa sexa discriminada por razón do seu credo. E discriminación supón non permitir que as rapazas vaian a clase co su velo posto, dinos a Comisión saudí. (...)

2

Wajiha al Huweidar e Fouzia al Ayouni, dúas mulleres saudíes, entraron o mes pasado nun centro de estética de Dhahran, a capital petroleira de Arabia Saudí, e pediron ás clientas que firmasen a súa petición dirixida ao rei Abdalá. "Chegou o momento de outorgar ás mulleres o seu dereito natural a conducir un vehículo, un dereito denegado por razones puramente sociais e inxustificadas", rezaba o texto. "Sorprendeume que o 90% das que o lían estaban dacordo, pero moitos menos o firmaron por temor a posibles represalias", sinala Al Huweidar, de 46 anos, fundadora do ilegal comité saudí de defensores do dereito das mulleres a conducir. Aínda así obtiveron 1.100 firmas nuna semana, incluidas as dun puñado de homes. (...)

A súa militancia feminista empezou coa publicación de artigos en sendos diarios saudíes, Al Watan e Arab News, ata que o Ministerio do Interior lle prohibíu escribir. Meses despois colgouse un cartaz na que se podía ler "¡Dean ás mulleres os seus dereitos!" e prantouse, en agosto de 2006, na ponte que enlaza Arabia Saudí con Bahrein. Aguantou 20 minutos ata que a policía a detivo. Aínda así doulle tiempo a que algún automovilista lle preguntase a gritos "por qué exixía os dereitos das mulleres cando nin sequiera os hombres gozaban delos", recorda ríndose. (...)

O clero saudí opónse a que as mulleres collan o volante porque ao circular soas poden ser máis fácilmente vítimas de abusos, corren o risco de ser agredidas en caso de acidente e serán máis propensas ás aventuras extramatrimoniais. En consecuencia, os valores islámicos quedarían erosionados. (...)

3

O vernes, o Consello (de Dereitos Humanos da ONU) apilaba máis estérco na montaña. Envolvía outra sesión en Xenebra aprobando dúas resoluciones máis contra Israel e ningunha resolución crítica do historial de dereitos humanos de ningún outro estado dos 191 membros de la ONU.

Isto eleva o total de resolucions e decisions antiisraelíes aprobadas polo Consello "de Derechos Humanos" -- en apenas os 15 primeiros meses de funcionamiento -- a 14. Outras cuatro decisions e resolucións moi débiles foron aplicadas a Sudán. E o Consello decidía por fin celebrar unha sesión especial sobre Birmania. Así que resumiendo as preocupaciones altamente selectivas da principal axencia de dereitos humanos da ONU: o 74% das manobras do Consello contra estados concretos dirixiuse contra Israel, o 21% contra Sudán, o 5% contra Birmania, e ao resto do mundo déuselle carta branca.

O machado que esgrime o Movemento dos Non Alineados e a Organización da Conferencia Islámica (OIC) foron utilizada por primeira vez en xuño para poñer fin de golpe ás investigaciones en materia de dereitos humanos en Cuba e Bielorrusia. A continuación chegába a vacilación con motivo de Sudán. Mentras o xenocidio continúa en Darfur, o Consello era incapaz de decidir esta semana se vale a pena conservar ao inspector en Sudán. O tema era posposto durante outros tres meses. Todos os demáis inspectores están camiño da guillotina -- é decir, todos menos un. (...) Lido en Herut.